Czym się rożni zgrzewanie kondensatorowe od zgrzewania łukowego

Zgrzewanie trzpieni jest metodą trwałego łączenia ze sobą elementów. W wyniku procesu na powierzchni styku powstaje zgrzeina, czyli miejsce połączenia. Skuteczność zgrzewania zależy od docisku, użytej mocy i czasu trwania. W zależności od sposobu zgrzewania wyróżnia się między innymi zgrzewanie kondensatorowe oraz łukowe zgrzewanie trzpieni. W tym artykule zostaną opisane różnice między zgrzewaniem kondensatorowym a zgrzewaniem łukowym. 

Jakie są największe różnice pomiędzy kondensatorowym a łukowym zgrzewaniem trzpieni?

Zgrzewanie trzpieni czy śrub w wielu wypadkach może być najszybszą, a co za tym idzie, najbardziej opłacalną opcją. Dzięki zgrzewaniu nie ma konieczności przeprowadzenia wielu procesów przygotowawczych jak wycinanie, frezowanie czy klejenie. Obecnie najpopularniejszymi metodami zgrzewania trzpieni jest zgrzewanie łukowe oraz kondensatorowe.

Zgrzewanie łukowe stosuje się najczęściej w przypadku kołków, których średnica wynosi M6 i więcej oraz w sytuacji, kiedy konieczne jest zgrzanie śruby do grubszej blachy. Zgrzewarki łukowe wyróżniają się bardzo dużą wydajnością, nawet przy długotrwałym użytkowaniu. Do uzyskania połączenia wykorzystywane jest krótkotrwałe zajarzenie łuku elektrycznego. Proces ten jest stosunkowo szybki, a jego efektem jest wysokiej jakości połączenie i gładka, kompletna spoina.

Czym wyróżnia się zgrzewanie kondensatorowe?

Zgrzewanie kondensatorowe wykorzystywane jest w przypadku przypawania trzpieni do bardzo cienkich blach. Stosuje się je w przypadku kołków o średnicy nie większej niż M10. Dużą zaletą kondensatorowych zgrzewarek do trzpieni jest praktycznie zerowe ryzyko przepalenia bądź odkształcenia materiału. Proces zgrzewania w tej metodzie również bazuje na rozwiązaniach kojarzonych ze spawaniem łukowym, jednak trwa jedynie ułamek sekundy.